Ik heb een verkeerde maat broek gekocht. Dan maar even terug naar de winkel. Ik pak onderweg naar de kassa meteen een broek in de goede maat. Ik leg het meisje bij de kassa uit wat ik wil: de ene broek ruilen voor de andere. Ik pak de aankoopbon erbij. Ze knikt en toetst het een en ander in.

De la van de kassa gaat open. Ze telt 29,90 uit. “Ik hoef geen geld”, werp ik tegen. “Ik wil de broek alleen ruilen”. “Ja, dat weet ik, maar zo moet ik dat doen”, zegt ze. Het geld gaat in mijn hand. Ze scant de ‘nieuwe’ broek en zegt: “Dat is 29,90”. Ze pakt het geld weer aan. Ongelovig kijk ik haar aan en schiet in in de lach.