Ons Duits is niet zo goed als ons Engels, maar tijdens de skilessen in Oostenrijk kun je moeilijk zonder een beetje Steenkolenduits. Zo’n beetje alle mede-cursisten, en natuurlijk de skileraar, spreken Duits. Een zangerige variant meestal.

Een wat oudere man in de groep komt uit Denemarken, maar dat is dan ook het enige wat we de hele week uit hem krijgen. Na oneindige pogingen om hem te laten praten geven we het maar op. Hij doet met alles gezellig mee, maar spreekt geen woord. Tegen niemand.

Aan het eind van de skilessen, op vrijdag, hebben we een gezellige bijeenkomst met de groep in de plaatselijke danstent. De Deen komt met zijn vrouw bij ons staan en we proberen hem toch maar weer eens aan het praten te krijgen. Droevig zei hij: “Only speak English”. Dat had hij beter een paar dagen eerder kunnen vertellen.